Thursday, January 27, 2011

Quality, Specifications and Chemical Testing - PART - I


pl¸±¸ævÑô m¸gïh¸¶p±¼¶¢Ãg¸vÀ ÈpAqÏAl¼AVµdA Iv¹!! l¸n D¶¢¶¥ïOµhµ
- PART - I


 25.02.2008 vÑ ¢¸ñ»ª¶ml¼.  l¿nn ¶pñVµÀ±¼AVµd¹nOµn V¸v¹ ¶¢ÀAl¼Oº F±ÀµÀdA Y±¼S¼Al¼.  CAlµ±µÃ EAlµÀvÑn £Ê¥©¸vÀ h¸¶¢ÀÀ ¢¸ñ»ª¶m ¶pñhµÀvvÑ ¶ªAlµ±¸í¶mÀ«¸±µAS¸ ¢¸fµÀOµÀm¸é±µÀ S¸o, l¿nn ¶pñVµÀ±¼AVµvÉlµÀ. El¼ ImÐé ¶ªA¶¢hµù±¸v OµÅ»¨ ¶pûwhµAS¸ ¢¸ñ±ÀµÀdËÈ¢À¶mlµn SµÀ±¼åʪå V¸vÀ¶mÀ.

V¸v¹ ¶¢Ã¶¢ÀÃvÀS¸ ¶¢ÀÀAlµ¶ªÀæS¸ ¶¢Åiå-GlÐïS¸v SµÀ±¼AW hµvÀVµÀOµÀ¶mé¶pÁýêfµÀ ¶ªÀë±µgOµÀ ¶¢VÉÛl¼, Cn»pAVÉl¼ OµÃfµ "LOµ ËÈ¢lµï ¶¢Åiå Vɶpdºà¶m ¶¢ïOºå" Ci ¶¢ÀÀPÀ×þïfµn, ChµfµÀ ËlǶ¢AhÐ ¶ª¶¢Ã¶m¶¢Àn. Cl¼ nYÊ¢À, C°µ±¸v¹!! IAlµÀOµAdÉ "ËÈ¢lÐïm¸±¸±ÀµÀgÑ ¶¬±¼B" Cn Chµgºä OÍvÀ«¸å¶¢ÀÀ O¸sdºà.  ¢¸±µAh¸ ¶¢À¶mn ¶¢ÀÅhµÀhµ ¶mÀAW O¸q¸fµ Sµv ¶¥Oºå - ¶ª¶¢À±µæhµvÀ OµwS¼ GAd¹±µÀ O¸sdºà.  CAlµÀOµn ¢¸±¼ ±ÀÇÀÀOµÖ ¶ª¶¢À±ÀµÀA ¶¢ÃhµñÊ¢À Ci ¶¢ÀÀPïA Cn Cn»p¶ªÀåAl¼. C±ÀÀhÉ EOµÖfµ LOµ ¶¢ÀÀP×þïËÈ¢À¶m £¶¨±ÀµÀA CAlµ±¼ lµÅ»¨à ¶mÀAW OµÃfµ ËÈ¢lÍvS¼ qÒhÐAl¼. ¶¢À¶ml¼ C¶mÀOµÀ¶mé F ¶¢Ã¶m¶¢ ¶¥±¿±µA, l¸n ¤Àlµ G¶mé ¶¢À¶¢ÀO¸±µA, ¶pñOµÖ¶m ÈpfºhÉ, ¶¢À¶m ËlǶmAl¼¶m a£hµAhÐ ¶¢ÀÀfº¶pfº¶m £¶¨±ÀµÃvÀ-£Ê¥©¸vÀ ¶¢À±ÇmÐé Gm¸é±ÀÀ.  O¸sdºà D £¶¨±ÀµÃvOº ¶ªAsAl¼hµ ¶¢ïOµÀåvÀ, ¢¸±¼ ¢¸±¼ ¶¢ÅhµÀåvà OµÃfµ ¶¢À¶mOº ËÈ¢lµÀïn ʪ¶¢vAhµdº q¸ñ¶¢ÀÀP¹ïÊmé OµwS¼ GAd¹±ÀÀ. C±ÀÀhÉ ¶¢À¶mOµ¶¢AhµS¸ D¶mdA vÉlµÀ.  l¿nOº O¸±µgA ¢¸dº ±ÀÇÀÀOµÖ q¸ñ¶¢ÀÀPïhµ hÇw±ÀµÀOµ qÒ¶¢dÊ¢À.  O¸sdºà F ¢¸ï¶ª ¶ªA¶pÁdºvÑ ¶¢À¶mA C¶ªvÀ JJ £¶¨±ÀµÃvOµÀ q¸ñlû¸¶mïhµ nWÛ, q¸ñ¶¢ÀÀP¹ïné hÇvÀ¶ªÀOТ¸vÑ VµÃl¸çA.  LOÍÖdÎOµÖdºS¸ £¶¨±ÀµÃné VµÃ»ª l¸n ±ÀÇÀÀOµÖ q¸ñ¶¢ÀÀPïhµ £¶¢±µAS¸ hÇvÀ¶ªÀOµÀAl¸A.
¶¢ÀÀAlµÀS¸ ¶¢À¶mA iÊm D¶®±µA, ¶¢À¶mA Ê¢¶ªÀOµÀÊm ¶¢ÀAlµÀvÃ, ¶¢À¶mA ¶¢AfµÀOµÀÊm ¾ªàv³, Ehµåfº, ±¸S¼, CvÃï£Àn±ÀµÀA, non-stick cookwareÇ vÀ, ¶¢À¶mA CiÊpñ¶¢ÀhÐ ¢¸fÉ cosmetics, ¶¢À¶mA ±µÀlµÀçOµÀÊm ¶ªsÀìvÀ, sdàvOº ¶pdºàAVÉ fºd±³ÝAd³ vÀ, ¶¢À¶mA IOÉÖ Ë±ÇyµÀõ, ±µOµ±µO¸v ¢¸¶¬m¸vÀ, ¶¢À¶mA ¶pñ±ÀµÃgA VÉʪ tñf½ÝvÀ, CAhµ±¼°µAvÑnOº ¶pAÊp mÓOµvÃ, Ev¹ Ev¹ EAO¸ ImÐé ¶¢À±ÇmÐé................... DP±µÀ¶m ¶¢À¶mA Ê¢¶ªÀOµÀÊm lµÀ¶ªÀåvhÐ ¶ª¶® Coé V¸v¹ ¶¢ÀÀPïËÈ¢À¶mÊ¢.  ¢¸dº ¶pñsû¹¶¢A ¶¢À¶m ¤Àlµ ¶¢À¶mA ËÈ¢lµÀïn C¶¢¶ª±µA OжªA È¢yµõOµ ¶¢ÀÀ¶mÀÊp GAdÀAl¼.  CAlµÀOµn ¢¸dº ±ÀÇÀÀOµÖ q¸ñ¶¢ÀÀPïhµ ¶¢À¶mA hÇvÀ¶ªÀOж¢dA IAhÐ C¶¢¶ª±µA.  ClÉ O¸OµÀAf¸ ¢¸dnéAdº hµ±ÀµÃ±¿vÑ J vÑq¸và vÉOµÀAf¸ Y±¼S¼Al¸ vÉl¸, ¢¸dº ±ÀÇÀÀOµÖ m¸gïhµ Iv¹ GAl¼ VµÃ¶ªÀOж¢dA OµÃfµ ¶¢À¶m sû¹lµïhÉ C¶¢ÁhµÀAl¼.  ¶¢ÀÀPïAS¸ ¶¢À¶mA Oµ¶¨à¶pfº ¶ªAq¸l¼AVµÀOµÀ¶mél¼ ¶ª¶¢À±¼êAW ¢¸dº ±ÀÇÀÀOµÖ OͶmÀSÐvÀ VÉ«¸åA O¸sdºà, £n±ÀÇÃSµl¸±µÀnS¸ ¶¢À¶mOº C¶¢¶ª±µA OµÃfµ V¸v¹Êm GAdÀAl¼.
ËÈp¶m VǶpêsfº¶m ¶pl¸±¸ævo OµÃfµ ¶¢À¶m q¸ñg¸nOº ¶®nO¸±µO¸vÀ O¸OµÀAf¸ ¶¢À¶mOº VµOµÖn a£h¸né CAl¼AVµSµv ¶ª¶¢À±µÀævÉOµl¸!! O¸sdºà E¶¢néAdº hµ±ÀµÃ±¿vѶmÃ, ¢¸fµOµAvѶmà "m¸gïhµ" C¶mél¼ V¸v¹ ¶¢ÀÀPïA.C±ÀÀhÉ "m¸gïh¸ vÑq¸vÀ" F ±ÀÇÀÀOµÖ ¶pl¸±¸ævvÑÊm O¸OµÀAf¸ ËÈ¢lµï¶¢ÅiåvѶmà F ¶¢Àlûµï¶m Oµn»p«ÒåAl¼S¸!! lÉ¢¸v±ÀµÃv¹ô ¶pÁ¹ZAV¸wù¶m £l¸ïv±ÀµÃvÃ, lɶ¢hµv¹ô Oµn»pAV¸wù¶m SµÀ±µÀ¶¢Ávà OµÃfµ F ¶¢fµlÇsìOµÀ SµÀ±µ±ÀµÃï±µÀ Êmdº ¶ª¶¢ÃYAvÑ.  ¶ª¶¢ÃYAvÑ £vÀ¶¢vÀ ¶pfºqÒhµÀm¸é±ÀÀ, Cl¼ VµÃ»ª nYËÈ¢À¶m ËÈ¢lµÀïvÃ-SµÀ±µÀ¶¢Ávà ¶¢ÃhµñA "¶m¶mÀé O¸lµÀ" Cn C¶mÀOµÀn lµÀvÀÊp¶ªÀOµÀn È¢zõqÒ¶¢v»ª¶m ¶p±¼»ªæi J±µêfºAl¼. CAlµÀOµn ¤±¼ «¸æ¶mA ¶¢ÃhµñA "»¬¶¢Ãv±ÀµÃvÑôÊm" CAlµ±¼O½ lµÃ±µAS¸, ¶pñ¥¹AhµAS¸!!!!!
EOµ "m¸gïhµ" CAdÉ J£ÀdÑ VµÃl¸çA.  l¿Êmé CAlµ±¼O½ hÇw»ª¶m sû¹¶¨vÑ Š"Quality" Cn O¸¶¢À´m S¸ CAd¹A.  l¿né sdÉàS¸ ¶¢À¶mAlµ±µA ¶¢¶ªÀ嶢ÁvÀ OͶmÀSÐvÀ VÉ«¸åA.  CAdÉ l¿né n±Éç¦AVÉl¼ D ¶¢¶ªÀ嶢Á ±ÀÇÀÀOµÖ lûµ±µ.  LOµ ¶¢¶ªÀ嶢Á ±ÐfµÀâ foot-path ËÈp OͶmél¼ LOµ lûµ±µ C±ÀÀhÉ, shop vÑ OÍAdÉ ¶¢À±Ðlûµ±µ GAdÀAl¼. "COµÖfµ shop ¢¸fº rental value OµÃfµ add C¶¢ÁhµÀAl¼" Cn C¶mOµAfº.  Cl¼ Y±¼S¼m¸, COµÖfµ Èpdàd¹nOº D ¶¢¶ªÀ嶢Á Chµ¶mÀ OͶmÀSÐvÀ VÉ»ª¶m¶pÁýêfµÀ ¶¢ÀAW ¶¢ÀÀfº ¶ª±µÀOµÀhÐ VÉ»ª¶ml¼, ¶¢ÀnéOµ s¹SµÀAfÉv¹ G¶mél¼ Èpfµh¸fµÀ, O¸sdºà lûµ±µ IOµÀÖËÈ¢m¸, Chµn rent vÑ sû¹SµA ¶¢À¶mA DvÑVµ¶m vÉOµÀAf¸ Oµfµh¸A.  CAlµÀOµn JËlÇm¸ ¶ª±É "¶¢ÀÀfº¶ª±µÀOµÀ" ¤Àlµ Dlû¸±µ¶pfÉ GAdÀAl¼ LOµ ¶¢¶ªÀ嶢Á ±ÀÇÀÀOµÖ hµ±ÀµÃ±¿.  F £¶¨±ÀµÀA Oµ¶mOµ ¶¢À¶mA Y¹SµñhµåS¸ ¶p±¼§wʪå EOµ ¶¢À¶mOµÀ ImÐé ¶¢À±ÇmÐé £¶¨±ÀµÃvÀ hÇvÀ¶ªÀOж¢d¹nOº ¤v¶¢ÁhµÀAl¼.
C¶ªvÀ ±µ«¸±ÀµÀm¸vÀ È¢ÀÀlµvSµÀ ¢¸dºn "¶p±¿°µ" VɱÀµÀ¶¢v»ª¶m C¶¢¶ª±µA J£Àdº?  IAlµÀOµÀ VɱÀµÃw?  ±µ«¸±ÀµÀ¶mA vÉn VÐdÉ vÉlµAdÉ, ±µ«¸±ÀµÀm¸vÀ vÉOµÀAf¸ J ¶po Y±µSµlµAdÉ Ci¶¥±ÀÇÃOºå O¸lµÀ.  IAlµÀOµAdÉ, ¶¢À¶m ¶¢Ã¶m¶¢ ¶¥±¿±µA vÑ ¶pñj sû¹Sµ¶¢Àà JlÐ LOµ ±µ«¸±ÀµÀ¶mAhÐ hµ±ÀµÃ±µÀ VɱÀµÀsfº¶mlÉ.  EAO¸ WhµñA JAdAdÉ ¶pñj W¶mé C¶¢±ÀµÀ¶¢¶¢Àà LOµ Èplµç r¸ïOµà±¿ ¶¢Ãl¼±¼. 
¶¢À¶mOº DOµw OµwS¼ ¶m¶pÁýêfµÀ ¶¢À¶m OµfµÀ¶pÁvÑ "acid³" hµ±ÀµÃ±µ¶¢ÁhµÀAl¼.  ¶ª±¼S¸Ø IAhµ O¸¢¸vÑ CAhÉ.  CAdÉ ¶¢À¶mA IAhµ iAd¹È¢Ã ±ÐYÄ D time Oº, correct S¸ CahÉ, l¸nOº ¶ª±¼¶pf¸ hµ±ÀµÃ±µÀ C¶¢ÁhµÀAl¼.  C±ÀÀhÉ ClÉ LOµ r¸ïOµà±¿ ¶¢Ã¶m¶¢ÁfµÀ n±¼îʪå l¸nOº OÍné ¶¢Alµv SµY¹v ¶ªævA O¸¢¸w, CAlµÀvÑ sûµ¶¢m¸vÀ, ±ÀµÀAh¸ñvÀ n±¼îAVµd¹nOº OÍné OÐdô ±µÃq¸±ÀµÀvÀ O¸¢¸w.  j±¸ Coé ¶ª¶¢ÀOµÃ±µÀÛOµÀm¸éOµ Cl¼ VɱÀµÀd¹nOº hµ±ÀµÃ±¿ ¶plµèi hÇw±ÀµÃw (hÇw±ÀµÀd¹nOº OÍné v°µv ±µÃq¸±ÀµÀv ¶¢ï±ÀµÀA; C±ÀÀm¸ CAhµ È¢WÛAWm¸ D procedure workout³ C±ÀÉÀï guarantee ¶¢ÃhµñA OÍAhµ hµOµÀÖÊ¢).  j±¸ hÇw«¸Oµ CAlµÀvÑ d¶mÀév, d¶mÀév OÍvl¿ ±µ«¸±ÀµÀ¶mA hµ±ÀµÃ±¿ VɱÀµÀsfµÀhµÀAl¼, ¶¢À±¼ ±¸sfº vÉnlÉ ¶¢À¶mÀSµfµ vÉlµÀS¸!!! CAlµÀOµn.  O¸o ¤À OºOµÖfµ F £WhµñËÈ¢À¶m ¶ªASµi VǶpêm¸???? D sûµSµ¶¢AhµÀfµÀ ¶¢À¶m F ¶¥±¿±¸né hµ±ÀµÃ±µÀ VÉ«¸fµÀ.  VÉ«¸f¸!! CAlµÀvÑ OÍné r¸ïOµà±¿ vÀ Èpd¹àfµÀ.  Èpd¹àf¸!! H±µÀOµÀm¸éfÉ£Àdº? C£ ¶ª±¼S¸Ø LOµ ±µ«¸±ÀµÀ¶mA IOµÖfµ O¸¢¸vÑ, I¶pÁýêfµÀ O¸¢¸vÑ, IAhµ O¸¢¸vÑ, Iv¹ O¸¢¸vÑ VµÃ¶ªÀOµÀn (intermediates form C±ÀÀqÒOµÀAf¸, reaction incomplete C¶¢OµÀAf¸, several useless products OµÃfµ side-by-side form  C±ÀÀqÒOµÀAf¸) C¶pêdºOµ¶pÁýêfµÀ w¶på q¸dÀ O¸vAvÑ (CAdÉ instantaneous S¸) hµ±ÀµÃ±¿ VÉʪv¹ J±¸êdÀ VÉ«¸fµÀ.  Cl¼ £Àxô S¸ñ¶¢ÀÀvÃ, £Àxôxd±µÃô OºñAlµ hµ±ÀµÃ±¿ VɶªÀåAl¼.  l¸n hµ±ÀµÃ±¿Oº O¸¶¢v»ª¶m P±µÀÛ VµÃÊªå ¤À±É D¶¥Û±µïqÒh¸±µÀ.  Oɶ¢vA È¢ÀÀhµåA ¤À±µÀ ¤À "D±ÐSµïA" (Health) OжªA £n±ÀÇÀÀS¼AVÉ P±µÀÛ ¶¢ÃhµñÊ¢À!! SµÀ±µÀåAVµÀOÐAfº, IAhµ ¶ªÀyµÀõ¢Ð!! OµlµÃ!!!
LOµ Gl¸¶¬±µg j¶ªÀOµÀAl¸A. LOµ N¶¨lûµ È¢ÀÀOµÖ (Medicinal plant) vÑ ImÐé ±µO¸v ±µ«¸±ÀµÀm¸vÀ GAd¹±ÀÀ.  C±ÀÀhÉ CAlµÀvÑn LOµ ±µ«¸±ÀµÀ¶mA ¶¢ÃhµñÊ¢À ¶¢À¶mA ¢¸fÉ YsÀìOº ¶pnOº ¶¢¶ªÀåAl¼. CAdÉ l¸Êmé site preference CAd¹A.
C±ÀÀhÉ LOµ È¢ÀÀOµÖ J ¢¸h¸¶¢±µgAvÑ ¶pÁdºàAl¼, J ¢¸h¸ ¶¢±µgAvÑ Èp±¼S¼Al¼ VµÃ»ª,   D È¢ÀÀOµÖ ¤Àlµ l¸n ¶pñsû¹¶¢A IAhµ GAlÐ CAVµm¸ Ê¢«¸åA. ¶¢À¶mA ÈpzõyµÀõ VɶªÀOµÀÊmd¶pÁýêfµÀ "JfµÀ hµ±¸vÀ" VµÃf¸w CAd¹±µÀ! IAlµÀOµÀ?  D OµÀdÀAs¹vÑô genetic disorders, mental and physical ailments v¹dº£ ¶¢ÀÀAlµÀS¸Êm hÇvÀ¶ªÀOж¢VµÀÛ¶mn. EAlµÀvÑ vÔOºOµËÈ¢À¶mdÀ¶¢Adº financial aspects vÑ OµÃfµ Iv¹ GAd¹±Ð, emotional S¸ ¢¸yµõAh¸ IAhµ balanced Sµ GAd¹±Ð OµÃfµ hÇvÀ¶ªÀåAl¼, Cn Cv¹ VµÃ«¸å±µÀ.  ¶¢À¶m »pvôn S¸n, »pvô ¢¸fºn S¸o, C¶pÁ±µÃ¶pAS¸ ÈpAVµÀOµÀAd¹A Sµl¸!! EWÛ¶m¶pÁýêfµÀ ¢¸yÇõv¹ E¶¢ÀÀfµÀh¸±Ð hÇvÀ¶ªÀOж¢VµÀÛ¶mÀ.  C¶¢Ám¸!! D È¢ÀÀOµÖ OµÃfµ CAhÉ.  Gl¸¶¬±µgOº, LOµ Ê¢¶p È¢ÀÀOÉÖ j¶ªÀOÐAfº.  CAlµÀvÑ Azadirichtin CÊm ±µ«¸±ÀµÀ¶mA GAdÀAl¼. C±ÀÀhÉ ClÉ VÇËÈmþé vÑ C±ÀÀhÉ IOµÀÖ¶¢ ¥¹hµA GAdÀAl¼ ¶¢À¶m ±¸¶¨ñA vÑ Oµm¸é.  CAlµÀOµn Ê¢¶p È¢ÀÀOÉÖ Oµl¸ Cn ¶¢À¶mA l¸né ¶p±¿°µ VɱÀµÀOµÀAf¸ CAlµÀvÑ IAhµ ¥¹hµA Azadirichtin GAlÐ hÉvÀÛOÐOµÀAf¸, ¶¢À¶m ¶¢ÀAlµÀv hµ±ÀµÃ±¿vÎ ¢¸fÉʪå, D ¶¢ÀAlµÀOº GAfµ¶¢v»ª¶m £vÀ¶¢ hµS¼ØqÒhµÀAl¼, l¸né ¢¸fºhÉ ±¸¶¢v»ª¶m site action ±¸lµÀ, ¶pn VɱÀµÀlµÀ. CAlµÀOÉ E¶¢oé ¶¢ÀAlµÀv ±µÃ¶pAvÑ ¶¢À¶mA consume VÉ«¸åA O¸sdºà ¤dnéAdº m¸gïhµ-l¸n vÑn vÑq¸vÀ, hµ¶pêOµÀAf¸ VµÃf¸wùAlÉ.
¶¢À±Ð Gl¸¶¬±µg VµÃl¸çA.  E¶pÁýêfµÀ Diabetes (¶¢ÀlûµÀÊ¢À¶¬A) j¶ªÀOÐAfº.  l¸né LOµ YsÀì OºAlµ VµÃfµOµAf¸ Cl¼ LOµ dysfunction, CAdÉ hµ±ÀµÃ±¿ vѶpA ¶¢ÃhµñÊ¢À, Cn SµÀ±Çå±¼S¼hÉ V¸vÀ, OÍAfµAhµ svA.  Cv¹SÉ ¶¢À¶m C¶¢±ÀµÀ¢¸vÑô ImÐé VÐdô Y±µÀSµÀhµÃ GAdÀAl¼.  O¸sdºà ¶pñj C¶¢±ÀµÀ¶¢A lµSµØ±¸ LOµ ±µ«¸±ÀµÀ¶m hµ±ÀµÃ±¿ Iv¹ GAlÐ VµÃ»ª Oµ¶mÀOµÀÖ¶médô±ÀÀhÉ ¶¢À¶mA ImÐé±µO¸v/£lû¸v hµ±ÀµÃ±¿vÑq¸vÀ SµÀ±¼åAVµ SµvÀSµÀh¸A.
EAOÍOµ Gl¸¶¬±µg j¶ªÀOµÀAdÉ................ ¶¢À¶mA ¢¸fÉ ¾ªàvÀ q¸hµñvÀ, ¢¸¶¬m¸vÀ v¹dº ¢¸dº ±ÀÇÀÀOµÖ hµ±ÀµÃ±¿.  ¶p±¿°µvÀ ¤dºO½ VÉ«¸å±µÀ.  O¸o ¤dºvÑ m¸gïh¸ ¶p±¼¶¢Ãg¸vÀ IAhµ¶¢±µOµÃ VɶªÀåm¸é±µÀ, IAhµ¶¢±µOµÃ practice VɶªÀåm¸é±µÀ, IAhµ £vÀ¶¢n¶ªÀåm¸é±µÀ C¶mél¼ ¶pñ¦éAV¸wù¶m £¶¨±ÀµÀÊ¢À.  LOµ«¸±¼ DvÑWAVµAfº cholesterol, glucose, insulin, triglycerides v¹dº ¶p±¿°µvOºVÉÛ £vÀ¶¢, ¶¥ñlµè ¾ªàvÀ «¸A»pv³ ¶¢WÛ¶m¶pÁýêfµÀ GAdÀAl¸!! GAfµlµÀ.  Cl¼ VÉʪd¶pÁýêfµÀ LOµv¹dº C¶mÀOÐn, C¶¢¶ª±µA vÉn n±µÀh¸ù¶¬A, n±ÉölµA, n±µô°µA.
nY¹nOº ¶¢À¶mA hµ±ÀµÃ±µÀ VÉʪ ±µ¶¬l¸±µÀvoé – bridges, fly overs, aeroplanes, rockets, v¹dº ¢¸dºvÑô ±µOµ±µO¸v vѶ®vÀ ¢¸fµh¸A.  Cl¼ OµÃwqÒhÉ hµ±ÀµÃ±¿ VÉ»ª¶m ¢¸±¼n C£oi ¶p±µÀvn ifµh¸A.  Cl¼ C£oi OÍAhµ¶¢±µOµÃ C±ÀµÀÀAfµ¶¢VµÀÛ¶mÀ.  O¸o DvÑWʪå D ¶pl¸±µèA ¢¸fµOµAvÑ l¸n ±ÀÇÀÀOµÖ m¸gïhµ¶mÀ ¶pdºàAVµÀOÐOµÀAf¸, l¸n vÑq¸v¶mÀ SµÀ±¼åAVµOµAf¸, ¶pl¸±µèÊ¢À Oµl¸ Cn ¢¸fÉ»ª GAfµ¶¢VµÀÛ¶mÀ Oµl¸!! O¸OµqÒhÉ n±µô°µAS¸ OÍAVÇA ¶pvÛS¸ GAfº JA O¸lµÀvÉ Cn VÉʪ»ª GAfµ¶¢VµÀÛ¶mÀ Oµl¸!! CAdÉ vѶpA IOµÖfµ GAl¼? hµ±ÀµÃ±¿vÑ!!!  hµ±ÀµÃ±¿ VÉʪd¶pÁýêfµÀ m¸gïh¸ ¶p±¼¶¢Ãg¸v¶mÀ ¶ª±¼S¸Ø q¸dºAVµOµqÒ¶¢dAhÐ ¶¢WÛ¶m WOµÀÖ.  O¸sdºà ¶¢ÀÀfº ¶ª±µÀOµÀ lµSµØ±µ fµsÀì hµS¼ØAVµ OµÀAf¸ VɱÀµÀdA ¶¢ÀÃvAS¸ m¸gïhµ ÈpAqÏAl¼AVµÀ OµÀAdÉ F ¶pñ¶¢Ãl¸vÀ hµ¶pÁýêh¸±ÀÀ (OµdÉà d¶pÁýêfµÀ tñfºÝvÀ C¤ ¶pfºqÒOµÀAf¸).
E¶pÁýêfºOµ OÍné Gl¸¶¬±µgvÀ OµÃvAOµ¶¨AS¸ VµÃl¸çA.  C¶ªùvÀ m¸gïhµ C¶mél¼ Iv¹ GAdÀAlÐ, CAdÉ Š Quality.  ¶p±¼¶¢Ãg¶¢ÀÀ CAdÉ Specification.  m¸gïhµ ÈpAqÏAl¼AVµdA IAlµÀOµÀ?  Iv¹? C¶¢¶ª±µA J£Àdº? OÍné Gl¸¶¬±µgvÀ VÇsÀh¸¶mÀ, VµÃfµAfº - Ê¢±É ¶Parts v¹S¸!!! LOÍÖOµÖl¸n SµÀ±¼AW, l¸n ±ÀÇÀÀOµÖ m¸gïhµ SµÀ±¼AW £¶¢±µAS¸ hÇvÀ¶ªÀOµÀAl¸A.  ¶¢ÀÀAlµ¶ªÀæS¸ "¶¢ÀAW oyµÀõ" ¶ªASµi j¶ªÀOµÀAl¸A.  £¶¢±µAS¸ Cm¸é¶mÀ Oµl¸ Cn ¶p±¿°¸ £lû¸m¸vÀ C¤ VǶpê¶mÀ, ¶p±¼¶¢Ãg¸vÀ IAhÇAhµ GAf¸vÑ OµÃfµ VǶpê¶mÀ. OµÀô¶påAS¸ ¶¢ÃhµñA VÇsÀh¸¶mÀ.

………………………………………….............................................................EAO¸GAl¼



Wednesday, January 26, 2011

ఓ బున్ని సరదా కథ

ఇది పెద్ద కథ తరవాత "బోనస్" కథ అన్నమాట.
ఆనంద్ నగర్ కాలనీ లో ముగ్గురు స్నేహితులు ఉన్నారు. వారి పేర్లు ఉల్లిపాయ, ఐస్ క్రీమ్, టొమాటో అన్నమాట. ఓ రోజు అందరూ ఆడుకుంటుంటే ఎవరో టొమాటో ని తొక్కేసారు. పాపం టొమాటో చనిపోయింది. ఉల్లిపాయ, ఐస్ క్రీమ్ "అయ్యో మన ఫ్రెండ్ ఇక లేడు, అయినా వాడికి కనీసం మనిద్దరం ఉన్నాము ఏడవటానికి, బాధపడటానికి - వాడు అదృష్టవంతుడు రా" అని అనుకున్నాయి.
కొన్నాళ్ళు గడిచాక ఇద్దరూ కలిసి "స్విమ్మింగ్" కి వెడదాము, ఎండ విపరీతంగా ఉంటోంది" అని అనుకున్నారు, వెంటనే వెళ్ళిపోయారు, నీళ్ళలో ఆడుకుందుకు. కానీ వాళ్ళ దురదృష్టం ఐస్ క్రీమ్ నీళ్ళల్లో కరిగిపోయింది.
దాంతో ఆ బాధ భరించ లేక "అయ్యో!!! టోమాటో గాడూ పోయాడు, నువ్వూ పోయావా, అయినా నువ్వూ అదృష్ట వంతుడివే, కనీసం నేనున్నాను నీకేడవ టానికి అంటూ"......................... తనే ఒంటరి వాడని, ఏడిచ్ందిట. అందుకే పిల్లలూ, ఉల్లిపాయని కోయగానే అందరికీ ఏడుపువస్తుంది.................. దాని కోసం అందరూ ఏడుస్తారన్నమాట. (మీకు తెలుసా!!! ఉల్లిపాయలు కోసినప్పుడు, కళ్ళల్లో నీరు వస్తాయి....బాగా మండుతాయి.....)


.....................................................................................................................................మీ స్వర్ణత్త

Tuesday, January 25, 2011

పర్షియన్ కథ ఆధారంగా...........కదు ఎ కెల్ కలీ జాన్




ఒక ఊళ్ళో ఓ పేదరాసి పెద్దమ్మ ఉండేది. ఆమె కూతురికి పెళ్ళి చేసి అత్తవారింటికి పంపింది. ఆమె ఊరు ఒక అడివి దాటి వెళ్ళాలి. అయితే ఆ అడవిలో ఎన్నో క్రూర మృగాలు ఉన్నాయి. జాగ్రత్తగా వెళ్ళాలి.
ఒకసారి పండగకి కూతురినీ, అల్లుడునీ చూడాలని అనిపించి చాలా వంటకాలు తయారు చేసి అడవి గుండా బయలుదేరింది. కాస్తంత దూరం వెళ్ళిందో లేదో ఒక నక్క ఎదురయింది. ఆమెని తినేయాలని చూస్తుంటే పెద్దమ్మకి చటుక్కున ఓ ఆలోచన వచ్చింది. వెంటనే అంది "నక్క బావా!! నేను ముసలిదాన్ని, నాది ఎముకల గూడు తప్ప ఒంటి మీద కొంచెం కూడ మాంసం లేదు. నువ్వు ఏమి తింటావు? నేను మా అమ్మాయి ఇంటికి వెళ్ళి చక్కగా చిక్ న్, మటన్ లాటి వన్నీ బాగా తిని, బాగా లావుగా తయారయి వస్తాను. అయితే నీకు మంచి మాంసాహారం దొరుకుతుంది" అని అంది. దాంతో నక్క ఆలోచనలో పడి "నిజమే కదా!!" అని " సరే ఫో, తప్పకుండా రావాలి" అని బెదిరించి, మాంఛి మాంసం దొరుకుతుంది కదా, ఎలాగా ఈమె ఇదే దారిలో వెళ్ళాలి, అని వదిలేస్తుంది.
అప్పటికి గండం గడిచింది అని ఊపిరి పీల్చుకుని ఆమె మళ్ళీ నడక ప్రారంభించింది.
అలా నడుస్తూ వెడుతోంది. ఈ లోపు ఎక్కడ నుంచో ఈ పెద్ద పులి మీదికి దూకి అమాంతంగా గట్టీగా గొంతు పట్టేసుకుంది. ఇక చేసేది లేక గింజుకుంటూనే జాగ్రత్తగా, నెమ్మదిగా వేడుకుంటూ ఇందాకా నక్కకు చెప్పినట్లే చెప్పింది కాస్తంత కండ పట్టి వస్తానని.
అది విని ఏమనుకుందో ఏమొ పులి ఆమె మెడ మీది పట్టు వదిలింది. "అయితే నీ కోసం ఎదురుచూస్తూ ఉంటాను వెళ్ళిరా" అని సాగనంపింది.
"హమ్మయ్య, బ్రతుకు జీవుడా" అనుకుంటూ మళ్ళీ నడవటం ప్రారంభించింది, దేవుడిని తలుచుకుంటూ...
ఇలా కొంత దూరం వెళ్ళిందో లేదో మళ్ళీ గండం ఎదురయ్యింది. ఈసారి మృగరాజు సింహం గారు వచ్చేసారు తినేయటానికి. దాంతో నెమ్మదిగా నక్కకు, పులికీ చెప్పిన్నవన్నీ మళ్ళీ సింహానికీ కూడా నచ్చ చెబుతుంది. "మృగరాజా!! ఈ ముసలిదాన్ని వదిలేయ్, మా అమ్మయి ఇంటికి వెళ్ళి, బాగా తిని, లావుగా అయి వస్తాను" అని అంది. చాలా హూందాగా, సింహం ఆమె చెప్పిన వన్నీ వింది, మరి మహారాజు కదా!! చాలా గంభీరంగా ఉంటుంది!! అడనిరాజాయె!!!!
ఠీవిగా "సరే అయితే, వెళ్ళి చక్కగా లావుగా, మాంసం ముద్దలా తయారయి రా" అని సాగనంపింది.
"అమ్మయ్య, ఇప్పటికి బ్రతికిపోయాను" అనుకుంటూ పెద్దమ్మ సంతోషంగా తన కూతురింటికి వెళ్ళిపోయింది. అక్కడ రెండు నెలల పాటు ఉండిపోయింది. కాల ఇట్టే గడిచిపోయింది ఆమెకి, కూతురూ, అల్లుడూ, మనవలూ....... హాయిగా...., కూతురు ఎన్నో మరెన్నో పిండివంటలు, రకరకాల పదార్ఠాలూ వండిపెట్టింది. అల్లుడుగారు అంతో ఆదరంగా చూసుకున్నారామెని. మనవలతో బోలెడు కాలక్షేపం చేసింది. వాళ్ళకి మట్టితో బొమ్మలు చేయటం, కాగితాలతో రకరకాల వస్తువులు చేయటం, రంఉలు వేసి వాటితో ఆడుకోవటం లాటి వన్నీ నేర్పింది.
ఇక తిరుగు ప్రయాణం చేయవలసిన సమయం వచ్చేసింది. అప్పుడు గబుక్కున తను నక్కకీ, పులికీ, సింహానికీ ఇచ్చిన మాట గుర్తు వచ్చింది. నెమ్మదిగా ఆ విషయం వాళ్ళకి చెప్పింది. "ఇప్పుడెలా" అని వాళ్ళంతా కలిసి ఆలోచనలోపడ్డారు. అందరూ కలిసి ఓ ఆలోచన తోచి "ఉపాయం చేద్దాం" అనుకుని....................
ఓ పేద్ద గుమ్మడి కాయ కొనుక్కొచ్చారు పెరట్లోంచి. అన్నట్లు పిల్లలూ!!! మీకిక్కడ నేనో విశేషం చెప్పాలి. మనకు మల్లే గుమ్మడి కాయలు చిన్నవిగా, గుండ్రంగా ఉండవు. పర్షియా దేశంలో కింద బేస్ గుండ్రంగా, పెద్దదిగా ఉండి, పైకెడుతున్నకొద్దీ సన్నబడి పొడవుగా, ఓ పది-పదిహేను కిలోల బరువులో ఉంటాయి. ఒక్క గుమ్మడి కాయలే ఏమిటి ఆనప కాయలూ, వంకాయలూ, కాబేజీలూ, కాలీఫ్లవర్ లూ కూడా చాలా పెద్దగా ఉంటాయి. కాబేజీలూ, కాలీఫ్లవర్లు కూడా పది-పన్నెండు కిలోల బరువు ఉంటాయి.
వాళ్ళంతా కలిసి ఆ గుమ్మడి కాయ పై భాగం ఓ మూతమాదిరి "కట్" చేసి, లోపలి గుజ్జంతా తీసేసి, డొల్ల చేసారు. అందరూ ఆమెకి వీడ్కోలు చెప్పి, నెమ్మదిగా ఆమెని అందులో కూర్చోబెట్టి మూత పెట్టారు. అడుగున గుండ్రంగా ఉందిగా, ఒక్కుదుటున, తిప్పుతూ, దాన్ని బొంగరం తిప్పినట్లు తిప్పారు. అంతే!!! ఆ ఊపుకి అదలా నెమ్మదిగా దొర్లుతూ వెళ్ళటం మొదలెట్టింది. దార్లో సింహం చూసి...........
"ఇదేంటి ఈ గుమ్మడి కాయ ఇలా దొర్లుతోంది" అని వింతగా చూస్తూ ఉండిపోయింది.
పులి అయితే మాత్రం చెట్టెక్కేసింది భయంతో. అదేదో మంత్రించిన, దెయ్యం ఉన్న గుమ్మడికాయ అనుకున్నాయో ఏమో మరి!!!!
కాస్త ఖ్హంగారేసింది దానికి మరెప్పుడూ ఇలా దొర్లుతూ ఉన్న గుమ్మడి కాయ అవెప్పుడూ చూడలేదుగా!!!
అలా వెళ్ళి పోతున్న గుమ్మడి కాయని నక్క చూసింది. అది నదర లేదు, బెదర లేదు. సరికదా!! "జిత్తుల మారేమొ"!!! దానికి అనుమానం వేసేసింది. గబుక్కున దానికి అర్ధం అయిపోయింది. "ఇది బహుశా పేదరాసి పెద్దమ్మ పనే అయుంటుంది. లోన ఉండి ఉంటుంది" అనుకుంది. ఒక్కసారిగా దాని బుర్రతో గుమ్మడి కాయ పొట్టలోకి దూసుకుపోయింది, పెద్దమ్మ ని తినేద్దామన్న కోపంలో. అయితే పెద్దమ్మ ఒక్కుదుటున మూతతీసేసి బయటకి దూకేసింది. నక్క బుర్ర మాత్రం గుమ్మడి కాయ డొల్లలో ఇరుక్కు పోయింది. పెద్దమ్మ హాయిగా, నవ్వుతూ గబ గబా తన ఇంటి వయిపు పారిపోయింది.


చూసారా పిల్లలూ!! పెద్దమ్మ తనిచ్చిన మాట నిలబెట్టు కుంది, మరి ఉపాయంతో తన ప్రాణాలు కూడా కాపాడుకుంది. ఇదర్రా నిజాయితీ, ధైర్యం, సాహసం అంటేనూ......................




....................................................................... మీ స్వర్ణత్త

Monday, January 24, 2011

నవీనాంధ్రప్రదేశ్ లో తెలుగు-పిల్లలు-తల్లిదండ్రులు


పిల్లలూ!! వారి తల్లిదండ్రులూ!! మన మందరం ఒక విషయం గమనించాలి!!
మనిషి పుట్టి మనుగడ మొదలయ్యాక బట్టకట్టాలని తలపుకివచ్చి ఆకులు కట్టుకునేవాడని అందరూ వినే ఉంటారు.
మరి భాష కూడ అలాగే అతనిలోని ఆలోచనలను చెప్పటానికి తయారు చేసుకున్నాడు. ప్రాంతా  లవారీగా దానికి ఒక రూపం ఇచ్చాడు.  రకరకాల ధ్వనులతో కాలక్రమేణా దానికి ఒక స్ట్రక్చర్ ఏర్పడింది.  
తెలుగు భాష మాతృభాషగా కల వారు ఎంతో అదృష్టవంతులని తెలుసుకోవాలి.  ఎందుకంటే భారత దేశంలోని దక్షిణాది భాషలన్నింటి లోనూ తెలుగుభాష అతి మృదుమధురంగా ఉంటుందని ఈ భాషను "ఇటాలియన్ ఆఫ్ ద ఈష్ట్" గా గుర్తించారు. 
మిగిలిన అన్ని భాషలలాగా తెలుగు భాష ప్రచారంలోకి ఎక్కువగా రాలేదు.  కారణం తెలుగు వాళ్ళు చాలా సిగ్గుపడతారు.  త్వరగా ముందుకు దూసుకుపోరు, భాషవాడకంలో మిగిలినవారిలాగా!! ఇది, ముఖ్యంగా "మొహమాటం" ముందు పుట్టి తరవాత "వాళ్ళు పుడతారు" కాబట్టి.  అందరూ కూడా ఎక్కువగా ఎదుటివారి భాష నేర్చుకుని, వారిలాగా, వారిలో ఒకరుగా కలిసిపోతారు కాబట్టి.  దాంతో, తెలుగు భాష వారితోనే ఉండిపోతుంది.  ఇది ఒక రకంగా వారి యొక్క పరభాషా సహనానికి, అభిమానానికి, దానిని భరించ గలిగే ఓపికకీ మంచి నిదర్శనం. 
మాతృ భాష అన్నది ఎంతో తీయనయినది, తీయదనం నింపేది.  సుఖంలోనూ, దుఖంలోనూ గుర్తువచ్చేది, మనిషి పలికేది మాతృభాషే....... కాబట్టి, ప్రతీ తెలుగు ప్రజా, ఈ గడ్దమీద పుట్టి నందుకు తెలుగు భాషను నేర్చుకుని తీరాల్సిందే.......... దీనికి ఒక ఉదాహరణ చెబుతాను......
జపాన్ దేశంలోని వారు పది సంవత్సరాల వయస్సు వచ్చేవరకూ కూడ మాతృభాష మాత్రమే నేర్పుతారు.  ఆ తరవాతే వేరే సబ్ జెక్ట్స్ మొదలు పెడతారు.  అధునాతన శాస్త్రీయ విజ్ఞానం కూడ వారి భాషలోనికి అనువదించబడుతోంది.  అదీ విడుదల అయిన కొన్ని గంటల లోపునే.  పి హెచ్ డీ, రిసర్చ్ లెవల్ లో కూడ వాళ్ళ భాషలోనే పని జరుగుతుంది.  వాళ్ళ కంప్యూటర్ లు సయితం జపనీస్ లోనే మాట్లాడతాయి.
ఏ మాతృభాష అయినా సరే ఒక్క ఇంగ్లీష్ (కొంత ఫ్రెంచ్) తప్ప అచ్చులు-హల్లులు చాలా ఎక్కువ. అందుకే  అవి క్లిష్టతరం నేర్చుకోవటానికి.  వాక్యాలు పూర్తి చేయటానికి ఎక్కువ పదాలు వాడవలసి వస్తుంది.    అదే ఇంగ్లీషు అయితే "చెప్పదలుచు కున్నదాన్ని చాలా తక్కువ అక్షరాల్లో పూర్తి చేయవచ్చును" అనే ఒక అభిప్రాయం అందరిలో ధృవపడి పోయింది.  అధునాతన విద్యావిధానంలో "అన్నింటినీ అనువదించటం కన్నా ఇంగ్లీషు నేర్చేసుకుంటే పోలే"  అన్న భావం ఒకటి నాటుకు పోయింది.
ఈ ౨౧ వ శతాబ్దంలో కృత్రిమత ఎక్కువై పోయి, "యంయన్ సీ" ల పోకడలు, వాటి ప్రభావం అంతా ఇంతా కాదు, హిమవత్పర్వత శ్రేణంతగా పెరిగిపోయి అంతా అమెరికా ప్రభావమే అయిపోయి పుట్టిన పాపాయితో సహా "అమ్మా-నాన్న" అంటే నామొషీ గా అనిపించే తల్లి-దండ్రులతో నిండిపోయింది.  
అసలు నిజం చూస్తే ఈనాటి తల్లి-దండ్రులకు పిల్లల్ని సాకేంత టైమ్ దొరకటం లేదు.  భాషా-ధ్యాసా లేని ఆయమ్మల ఒడిలో పెరిగే చంటి పాపలు "మమ్మీ-డాడీ" లని డబ్బు సంపాదించే యంత్రాలుగా, తమకు కావలసినది అందించే "రోబోట్ లలా" చూస్తున్నారు తప్ప................... 
జీవితాలకి కావలసిన విలువలను, మన సంస్కృతి, సాంప్రదాయాలను వంట పట్టించే ప్రేమ మూర్తులుగా చూసేదెప్పుడో!!!
ఈ మద్య కాలంలో పిల్లలు "మా అమ్మ కీ, నాన్నకీ పట్టిన పిచ్చి కానీ, నాకు చదువు వస్తుందా" అనుకుంటున్నారు.  ముఖ్యంగా ౮వ తరగతి నుంచి ఇంటర్మీడియట్ చదివే పిల్లలు.  గోడలు దూకేస్తున్నారు కొందరు.  మరి కొందరు ఎక్స్టా క్లాసెసె అనీ, ట్యూషన్ అనీ, ఆబాకస్ క్లాస్ అనీ, ఫాషన్ డిసైనింగ్, డ్రాయింగ్ అంటూ రకరకాల క్లాసులకి పంపేస్తూంటే విసుగెత్తిపోతున్నారు.  తల్లిదండ్రులు డబ్బు ఖర్చు చేసేస్తే పిల్లలు బాగా అయిపోతారని అనేసుకుంటున్నారు.  మన సంసృతి, సాంప్రదాయాలు తెలియచేసే శాస్తీయ కళలు నేర్చుకుంటే సుఖం, శాంతి నిచ్చి హాయిని కలుగ చేస్తాయని తెలుసుకునేదెప్పుడో!!!
"ఇంగ్లీషు" చదువులతో రాజ్యాలేలేయవచ్చనే భావన ముందు............తెలుగులో చదువుకుంటే కనీసం మన ప్రక్క ప్రాంతంలో కూడా ఉద్యోగవకాశం లేదాయె!!! అన్ని రాష్టాల్లోనూ వాళ్ళ మాతృభాష వారికి ఉద్యోగాలు కేటాయించబడ్డాయి.  కానీ మన రాష్టంలో మాత్రం ఎంతో ఉదాత్తమైన రీతిలో అందరికీ ఉద్యోగాలు ఇస్తుంది, కానీ తెలుగు వారికి మాత్రం ఈయదు.  మన రాష్త్ర ప్రభుత్వం యొక్క కార్యాలయాల్లో తెలుగువారి సంఖ్య కొంత మెరుగ్గా ఉన్నా కేంద్రీయ కార్యాలయాలు మన రాష్ట్రంలోనే ఉన్నా అందులో రాష్ట్రేతరులే ఎక్కువ.
ఇకపోతే "తెలుగు" భాష తీసుకున్న స్కూలు పిల్లలకి తక్కువ మార్కులు రావటం మరో విశేషం.  ఇది కాదని "సంస్కృతము", "హిందీ" ఎక్కువ మార్కుల కోసం తీసుకోవటం జరుగుతోంది.  పోనీ అదేనా నేర్చుకుంటారా అంటే అదీ లేదు.  పరీక్ష కోసం ముక్కున పెట్టుకుని, ఆ తరవాత మర్చిపోతున్నారు.  దానితో ఏ భాషా సరిగ్గా రాకుండా అయిపోతున్నారు.
తెలుగులో ఎంతో సాహిత్యం-పద్యాలు, కథలు, కవిత్వం, వ్యాసాలు, వచనాలూ, కావ్యాలూ, గ్రంథాలూ, హాస్యం ఉన్నాయి.  ఓ పాతికేళ్ళ క్రితం వరకూ కూడ "తెలుగు" కనీసం పదో క్లాసు వరకూ చదువు కోవటం, జరిగింది.  వ్యాకరణంలో "సంధులు", "సమాసాలు", ఉత్పలమాల-చంపకమాల లాటి "ఛందస్సు", ఉన్నాయి, నేర్చుకుంటే ఎంతో బాగుంటాయి.  ఓ పజిల్ చేసినట్లు, ఓ ఛాల్ంజ్ లా ఉండే లెఖ్ఖ చేసినట్లుగా!!! అంతెందుకు, ప్రఖ్యాత రచయిత్రి ముప్పాళ్ళ రంగనాయకమ్మగారు వాళ్ళాయన మీద కోపం వచ్చినప్పుడల్లా "మీ మీద ఓ కథ రాసేస్తాను" అనేవారుట.
భాష అన్నది అభివృద్ధికోసం, మన మనస్సులోని అనేకానేక ఆలోచనలకు రూపం దిద్దటం కోసం, ఉచితానుచితాలు తెలుసుకుని, జీవితాన్ని సంపూర్ణంగా అనుభవించటం కోసం, మనలో ఎటువంటి మహానుభావులు ఉన్నారో, ఏమేమి చేసారో, ఎలా చేసారో తెలుసుకోవటం కోసం. మన ఆలోచనలను ప్రభావితం చేసి మనని ఎంతో ఎత్తుకి ఎదిగేలా చేసేదే మన మాతృభాష.  అందుకే అందరూ "చిన్నతనం" అనుకోకుండా ఎంతో "గర్వంగా" మన భాష నేర్చుకోవాలి, అందులోనే వ్యవహరించాలి.










Thursday, January 20, 2011

సైన్స్ లో ఉన్నత విద్య - ఉద్యోగాలు - మహిళలు

మన దేశం లోనే కాక ఈ ప్రపంచం మొత్తానికి కూడ మహిళలు సైన్సులో చేసే ఉన్నత విద్య, అధ్యయనం, ఆ తరువాత ఉద్యోగ నిర్వహణ ఒకే మాదిరిగా ఉన్నాయి. ఈ పురుషాధిక్యత సమాజంలో, కాలం మారుతున్నప్పటికీ, "మహిళా _ రచయిత్రులు" _ ఎంతో - కొంత తక్కువగా అంచనా వేయటం జరిగిందనీ, అన్యాయం జరిగిందనీ", "మహిళా వాదులు" చెలరేగుతూ ఉంటారు. పత్రికల్లోనూ, మీడియాలోనూ కూడ వీరి గొంతు కొంతవరకూ వినిపిస్తూనే ఉంటుంది. కానీ ఈ సైన్సులో ఉన్న మహిళ గురించి ఎవరూ అంతగా పటించుకోరు. ఏవొ కొన్ని విశ్లేషణలు ఉన్నా, తక్కువే. సామాన్యంగా మహిళ అనగానే - చేతి పనులు, వంటావార్పూ, కళలు లాటివి మాత్రమే అనుకుంటారు. ఈ నాటికీ పెరిగిన ఇంతటి విజ్ఞానం వెనుకా సైన్సు చదివే మహిళలు తక్కువే.
సహజంగా స్త్రీ సహనశీలి, నెమ్మదిగా ఉండి సమస్యని అన్ని కోణాలా ఆలోచన చేసి అడుగేస్తుంది. అలాగని అటువంటి మగవారు లేరని కాదు. ఇది అన్ని రంగాల, అన్ని వర్గాల వారికీ వర్తిస్తుంది. ఒక్క సైన్సు వారికే కాదు. మగవారితో పోలిస్తే, ఆమె రెండు-మూడు రెట్లు ఎక్కువ, శారీరకంగా కానీ, మానసికంగా కానీ కష్టపడాల్సి వస్తుంది. ఎందుకంటే వంటావార్పూ, పిల్లలూ-ఇల్లూ, భర్త చుట్టాలు లాటి వాటీతోపాటు, చదువునూ, ఉద్యోగాన్ని కూడ నిర్వహిస్తుంది కాబట్టి. కొంతమంది లలిత కళలు కూడ నిర్వహిస్తూ ఉంటారు. పిల్లలూ, సంసారం ఉన్న ఆడవారికి ఓ పదేళ్ళ కాలం గడ్డుగా గడుస్తుంది. చాలా మందికి భర్తలు, తల్లిదంద్రులు అత్తమామలు కూడా సాయం చేస్తూ ఉంటారు. అయితే అడంకులన్నీ నిలదొక్కుకుని మహిళలు ఈనాడు తమ "కెరీర్" లను కొనసాగిస్తున్నారు. ఈ తరం లోనూ, వెనుకటి తరాల్లోనూ కూడా ఎందరో మహిళలు ఉన్నారు. అంటే వీరు మామూలుగా పెళ్ళి_పిల్లలూ లాటివి సరి అయిన సమయానికే చేస్తూ, వారి వారి "కెరీర్" ని అందరు మగవారితో సమానంగానే, ఎటువంటి సమయాభావం లేకుండా, సైన్సు ప్రయాణాన్ని సాగిస్తున్న వారి ముచ్చటలు అన్నమాట!! పిల్లల్ని కనటం, పెళ్ళాడటం ప్రతిబంధకాలుగా అనుకోకుండా, అది మగవారికి మల్లే, మాకూ చాలా సహజమే అనుకున్న వారి గురించి!! చెప్పుకుంటున్న విషయాలివి.

ఉన్నత విద్యలో సీటు కోసం మగవారితో సమానంగానే చదివి సీటు సంపాదిస్తారు కదా!! ఇక్కడ "ఆర్ట్స్_కామర్స్" లాటి వాటి కన్నా, సైన్సు లో పోటీ ఎక్కువగా ఉంటుంది. కాబట్టి మహిళలకి మరీ ఎక్కువే కష్టం. మగవారితో కలిసి పని చేస్తుంది. అయితే వీరి చేతే చాకిరీ చేయిస్తారు. పైఆఫీసర్లుగా మగవారుండి "ఆర్దర్"లు వేస్తుంటే సహనంతో, ఓపిగ్గా, ఎంతో సమర్ఢవంతంగా, క్రమ పద్ధతిలో చేస్తుంది. ఆడ పిల్లలతో పని చేయించేసుకుని, వీళ్ళేల్లాగూ పెళ్ళిళ్ళు చేసుకుని వెళ్ళిపోతారుగా అంటూ, సుపర్ వైజర్లు, గైడ్లు, ఆఫీసర్లు, దానిని వాళ్ళ సొంత పనిగా చెలామణీ చేసేస్తారు. అందుకే చాలా సంస్థలలో మహిళలతో తక్కువ జీతాలకి, ఎక్కువ పని చేయించుకుని, పదవులు పెంచేసుకుని, ఏసీ రూముల్లోకి ఎదిగి పోతూఉంటారు. చిత్రంగా వీరి జీతం మాత్రం పెరగదు. పెంచే సమయం వచ్చేసరికి కుంటి సాకులు చెబుతారు. "సాయంత్రం ఆఫీసు టైమ్ అవగానే వెళ్ళిపోతావనీ, ఓ ౫-౬ రోజుల్లో ఎక్కువ సెలవు తీసుకున్నావనీ, ఆఫీసులోని అందరితో కలివిడిగా మాట్లాడావు కాబట్టి వారికి నీ మీద గౌరవం లేదనీ, సగం పని చేసాక వేరే మగవారి చేత పని పూర్తి చేయించేసి, నీవేం చేసావనీ, అతనే కదా పూర్తి చేసాడనీ" లాటివి చెబుతారు.
అలాగని లేరని కాదు కానీ, కొంతశాతం మహిళలు మాత్రమే ఎక్కువ జీతాలకి పని చేస్తూ కనిపిస్తారు. అయితే అందులో అధికశాతం మంది పెండ్లి కాని వారో, లేదా పెళ్ళిళ్ళు చెడిన వారో, లేదా వివాహేతర సంబంధాలు ఉన్న వారో లేదా ఇష్టపూర్వకంగానే సహజీవనం చేసేవారో, లేదా ఇంటిదగ్గర చూసుకునేవారుండి పూర్తి సమయాన్ని ఆఫీసుకే అంకితం ఇచ్చేసేవారో ఉంటారు. ఇవేవీ లేకుండా సాదాసీదాగా ఉండే గృహిణులు (ఇల్లు దిద్దుకుంటూ ఉద్యోగం చేద్దామనుకునేవారు) తప్పకుండా " డోర్ మాట్" గా, అంటే కాలికింది పట్టాలా, వాడకంలో ఉన్నారనటంలో అతిశయోక్తి లేదు. వాడేసుకుని ఓ తన్ను తన్ని మరీ విసిరి పారేస్తున్నారనటం లోనూ అతిశయోక్తి లేదు. బాగా చదువుకున్న వారిని ఉద్యోగాలు చేయకుండా, పై పదవులు రాకుండా తొక్కేసి తమ కింద "అసోసియేట్" లా ఉంచేసుకుని పనిచేయించు కోవటం పరిపాటి అయిపోయింది.

ముఖ్ఖ్యంగా విశ్వవిద్యాలయాల్లో రిసర్చీలో ఈ ధోరణి చాలా ఎక్కువ. ఆడవాళ్ళు లాబ్ లో పని చేసి వెళ్ళిపోగానే, తోటి మగవారు ఆ పని వారే చేసి నట్లు, కొట్టేసి, ప్రచురించేసుకోవటం చాలా మామూలే. మన దేశంలోనే కాదు విదేశాల్లోనూ ఇదే పరిస్థితి. పేపర్లో పెట్టక పోవటం కానీ, అస్సలు ఆ పని ప్రచురణ కాకుండానే ఆపేయటం కానీ జరిగిపోతూనే ఉంటాయి. ఎంత సమానార్హతలు ఉన్నాకానీ హెచ్చుస్ఠాయి ఉద్యోగాలు కానీ, యూనివర్సిటీల్లో ఉద్యోగాలు కానీ ఇవ్వరు. వాళ్ళ పెళ్ళి, పిల్లలూ సాకుగా చూపిస్తారు. అంతవరకూ కూడ వాళ్ళు సంసారులు గానే ఉండి ఈ పనులన్నీ చేసారు కదా అని ఆలోచించరు. అందుకని "నోన్ డెవిల్ ఈస్ బ్ ట్టర్ దాన్ అన్ నోన్" అనుకుని వాళ్ళ పీహెచ్ డి మ్ంటర్ దగ్గరే సంవత్సరాల తరబడి పడి ఉండటం జరిగిపోతోంది, ఎదుగూ బొదుగూ లేకుండా!! సొంత ప్రతిభ ఉన్న వారిని నిస్సందేహంగా తొక్కేస్తారు. "పైరర్ సెక్స్" అనో, లేదా మరేదైనా అలాటి ఛీప్ ట్రిక్ లతో, వారు వ్రాసిన ప్రాజ్ క్ట్ లను శాంక్షన్ కానీయరు. వాళ్ళ కళ్ళే దుటే వాటిని చేసేసి, ఆహ్వానించి మరీ చూపిస్తారు. ఓ వంకర నవ్వు నవ్వేస్తారు, వీరి నిస్సహాయత చూసి.

ఇవన్నీ ఒకరిద్దరికి జరిగిన సంఘటనలు కావు. ఒకటి, రెండు యూనివర్సిటీల్లోనూ, సంస్ఠల్లోనూ కూడా కాదు. అంతటా ఇదే పరిస్థితి. పొనీ అలాఅని నీ నొక్కదాన్నీ అనటం లేదు. ఎందరినో అడిగాను. వాళ్ళూ ఇదే అంటున్నారు. చుట్టూ తా ఉన్న మగ కలీగ్స్ వాళ్ళకి రకరకాలుగా మంచిగా, సాయం చేస్తున్నట్లుగా నటిస్తూ, ఎలాగోలా వారి పనిని లాగేసుకుంటున్నారు. వీరికంటే ముందే, రాత్రిళ్ళు ఎక్కువ సేపు ఉన్నట్లు నటించి, (వీళ్ళేళ్ళ గానే ఓ అరగంటకి వెళ్ళిపోతారు), ఇంకేదో కాస్త ముక్క మిగిలితే ఆ కాస్తా చేసి, (అది కూడా వీళ్ళు వెళ్ళే ముందే మాట్లాడేసు కున్నదే!!), దాన్ని మొత్తం తమ చేత్తో పూర్తిగా మళ్ళి రాసేసి, వారి సొంత ప్రతిభగా ప్రకటించేసుకుంటారు. అదేదో సినిమాలో నాగార్జున లాగా నన్న మాట!!! అదే నండి "రెవెలోన్ ఆడ్" హీరోయిన్ చేస్ స్తుంది??? గురుతొచ్చిందా!!! అదీ!!! మిత భాషులో, లేదా లైక్యం, లేనివారో, లేదా అమాయకులో, ఎదుటివారిని పూర్తిగా నమ్మేవారో, అసలు తమ లోని ప్రతిభసు తామే ఎలా చెబుతాం, ఎదుటివారు గ్రహించాలి కానీ" అని అమాయకంగా ఎదురు చూసేవారో ఇలాటి వాటివారి బారిన పడి తోక్క బడతారు. ఇలాటి వాటికి చక్కని ఉదాహరణ - "రొసలిన్డ్ రాన్క్ లిన్". ఆమె (డ్ యన్ ఏ) యొక్క ఆక్రుతి ని అంటే ’స్త్రక్ చర్’ కనుగొన్నారు. కానీ ఆమె సహ ఉద్యోగి ఆ పనిని తస్కరించి, తనది గా ప్రచురించేయటం, "నోబెల్" బహుమతి గ్రహించేయటం కూడ జరిగిపోయింది. అది ఆమే చేసింది అని తెలిసే సరికి చాలా ఆలస్యం అయిపోయింది. ఆమె పిన్న వయస్సు లోనే ఏదో కారణంతో గతించటం జరిగి "నోబెల్ కమిటీ" వాళ్ళు తప్పు దిద్దుకో లేక పోయారు. "నోబెల్" బహుమతులు బ్రతికి ఉన్నవారికే ఇస్తారు.

తమ మీద తమకి విశ్వాసం ఉండి, తాము చేసినది చేసినట్లు నిరూపించుకుని, తక్కువ మట్లాడి, డబ్బిస్తే కానీ మాట్లాడ కుండా, డబ్బిచ్చినా సానుకూల పరిస్టితులు లేకపోతే చేయకుండా, అవకాశం కోసం పులిలా వేచియుండే మహిళలు చాలా తక్కువ శాతం. అలా మగవారు ఉండవచ్చును కానీ మహిళలు ఉంటే "పొగరుబోతు" అని పేరు పెడతారు.
చదువు, పనిలో నేర్పరితనమూ, వేరే సబ్జ్ క్త్ లో ఉండి, మగవాడు అయి, కరుకుగా మాట్లాడ గలిగితే, ఎంతో సేనియర్ అయినా, మరో సబ్ జెక్త్ లో దిట్ట అయినా మహిళ చేత మాత్రం సగానికి సగం జీతానికి అతని క్రింద పనిమనిషి గా మార్చేస్తారు. ఆమె చేసే ప్రతీ పనీ ఆ వ్యక్తి తను చేసి నట్లు చూపిస్తుంటే నిస్సహాయంగా చూస్తూ ఉండటం తప్ప ఆమె ఏమీ చేయలేదు. కారణం అతని కరుకుతనం, ఆటలాడే నైజం, తొక్కిపడేసే గుణం. పై అధికారిగా ఉంటూ, ఆమె చెప్పిన దేదీ కూడ సరికాదని వంకర చూపులతో, నవ్వులతో అందరూ కలిసి అనేసి, ఏనాటికీ ఆమెకి "ఎదుగుదల" అంటూ అస్సలు ఉండకుండా చేసేస్తారు. ఒకే జీతానికి సంవత్సరాల తరబడి వారి యొక్క సంస్థని రకరకాల రంగాల్లో అభివ్రుద్ధి చేసేలా చేస్తారు. ప్రతీ పనినీ సగంలో వేరే వారికి అప్పజేప్పేలా చేసిమరీ!! జరుగుతున్నది తెలిసీ నిస్సహాయురాళ్ళుగా ఏళ్ళ తరబడి అలా తొక్కేయబడతారు, ఆ వచ్హే నాలుగు రాళ్ళ అవసరం కొద్దీ. సంస్థలు మారినా, మగ మస్థత్వాలు మారవుగా!!! పరిస్థితిలో ఎటువంటి మార్పూ ఉండదు. ఆమె ఆ పరిస్థితిని మార్చే ఓపిక లేక, తిరగబడే నైజం లేక, ఎలా చేప్పాలో తెలీక, "తెలిసి చేసే వారికేం చెప్పాలి" అనుకుని "అర్ధంచేసుకోకపోతారా, తెలుసుకోకపోతారా!! ఓ నాటికైనా" అని అనుకుంటూ...........

"ఉపకారికి నుపకారము విపరీతము
కాదు సేయ వివరింపంగా!!
అపకారికి నుపకారము నెపమెన్నక
సేయువాడు నేర్పరి సుమతీ!!

అన్న సుమతీ శతకం లోని పద్యాన్ని ఆదర్శంగా తీసుకుని "ఆడువారి సైన్స్ ప్రయాణం" సాఫీగా, సంతోషంగా సాగాలని ఆశిస్తూ.......................

ఈ సింహావలోకనం...................
------------------------------------------------------------------------------------
గమనిక:.........."మహిళాబిల్లు" శాసన సభలో ఆమోదించబడిన శుభసమయంలో......... వారి జీవితాలు, కనీసం యువ వనితా శాస్త్రవేత్తలకు, మున్ముందు చక్కని దిశ-దశ దొరుకుతాయని ఆశిస్తూ..........................
------------------------------------------------------------------------------------

Reference that is published after the writer has composed this article, during the years 2009-2010 taking opinion of several woman colleagues during her PG teaching.
1 “The HINDU” - “Women scientists face systemic biases”, Divya Gandhi, Bangalore, 7th May 2010.
2 http://www.ias.ac.in/womeninscience/index.htm "Trained Scientific Women Power: How Much are we Losing and Why?" - The report of the study conducted by WiS Panel of Indian Academy of Sciences is released! – Women in Science – A Indian Academy Initiavite.


………Thank you for reading. You may give your own opinions.
Dr. G. Swarnabala